"Добра быць коласам, але шчасьлівы той, каму давялося быць васільком. Бо нашто каласы, калі няма васількоў?"

"У родным краю ёсць крыніца Жывой вады"

"Сэнс існавання кожнай інтэлігенцыі: яна развівае народную культуру"

"Ўсё знікае, праходзіць, як дым, Светлы ж след будзе вечна жывым"

"Ах, колькі ёсць красы цудоўнай поруч з намі, Калі глядзець вакол дзіцячымі вачамі!"

"Выціскаючы беларускую мову з школы, мы хілім да растраты вынікаў велізарнай, шматвяковай духоўнай працы цэлага народа, збіваем думку дзіцяці з натуральных псіхалагічных сцяжынак і груба абцінаем ягоны душэўны свет"

"Баронячы наш народ, мы павінны бараніць і нашу культуру. І што б там не было, а гмах яе, калісьці распачаты, павінен быць збудованы да канца"

"Жывеш ня вечна, чалавек, – Перажыві ж у момант век!"

"Нашто ж на зямлі Сваркі і звадкі, боль і горыч, Калі ўсе мы разам ляцім Да зор?"

"Хто мы такія? Толькі падарожныя, ‒ папутнікі сярод нябёс"

"Рупная пчала ўмее ў соты мёд сабраць і з горкіх кветак"

"Старадаўняй Лiтоўскай пагонi Не разьбiць, не спынiць, не стрымаць!"

"Хваробы лечаць і атрутамі"

"Дзіцё, што ў коласе зярно"

"Калісь глядзеў на сонца я, Мне сонца асляпіла вочы. Ды што мне цемень вечнай ночы. Калісь глядзеў на сонца я"

"Проці цячэньня вады Зможа толькі жывое паплыць, Хвалі ж ракі заўсягды Тое цягнуць, што скончыла жыць"

"Ёсць адна толькі мудрасць жыцця і яе шаную; Вось што кажа яна: Калі хочаш праўдзіва ты жыць, дык пей чару любую, Але толькі да дна"

"Глухі людскі натоўп"

"Кожны інтэлігент павінен адпавядаць наступным двум патрабаванням: па-першае, ён мусіць мець памкненне да ведаў, па-другое, ён мусіць імкнуцца несці свае веды на карысць народу"

"Жыві і цэльнасці шукай, Аб шыраце духоўнай дбай. І ў напружэнні паўнаты Свайго шырокага жыцця Без болю, ціха зойдзеш ты Ў краіну забыцця"

"Трэба з сталі каваць, гартаваць гібкі верш, Абрабіць яго трэба з цярпеннем. Як ударыш ты ім, ‒ ён, як звон, зазвініць, Брызнуць іскры з халодных камення"

"Чалавечай душы няхораша мацаць рукамі. Далікатныя людзі самі ведаюць гэта, а недалікатным аб гэтым напамінаюць"

"Мудры і кіпучы верш … ‒ як дар прыроды, Вінаграднае, густое, цёмнае віно: Дні ідуць, праходзяць годы,‒ Але ўсё крапчэй, хмяльнее робіцца яно"

"Трэба журыцца душою на свежых магілах пуста пранёсшыхся дзён"

"Як кожны народ мае сваю нацыянальную душу, так ён мае і свой асаблівы склад (стыль) творчасці, найбольш прыдатны для гэтай душы"

"Дай Бог арла варонай не назваць; Варону жа арлом – нічога"

"Занасіць толькі чужое, не развіваючы свайго, ‒ гэта знача глуміць народную душу"

"Зварушаны, нарэшце дух народны … бясплодна не засне"

"Бачанаму мной – я годны веры сведак"

"Не хіліцца з бяды, не пужацца агня, Бо мы толькі тады дачакаемся дня, Калі нас не здалее змаганне злякаць"

"Няма красы без спажытку, бо сама краса і ёсьць той спажытак для душы"

"Ёсць на свеце такія бадзягі, Што не вераць ні ў Бога, ні ў чорта, Ім прыемны стракатыя сцягі Караблёў акіянскага порта"