"Любіце кнігу, бо яна – крыніца мудрасці, ведаў і навукі, лекі для душы"
"На вуснах — мёд, а на сэрцы — лёд"
"Што цела любіць, тое душу губіць"
"Мова, прыгожае пісьменства, паэзія, музыка ‒ сродак сувязі між душамі людзей, вышэйшы сродак"
"Душа твая належыць толькі Богу і гэтым палям, шабля – ваяводзе справядлівай вайны, жыццё – усім добрым людзям, сэрца – каханай. Але гонар і чэсць – яны належаць толькі табе і больш нікому"
"Збірайце добрыя думкі ў сэрцы сваім, як пчала мёд"
"Ах, колькі ёсць красы цудоўнай поруч з намі, Калі глядзець вакол дзіцячымі вачамі!"
"Звяртайце ўвагу не на багацце, але на сэрца, навуку і славу ў людзей"
"Як і ўсе пакуты, адну душу яны спархняюць, а другую гартуюць да трываласці сталі"
"І датуль чалавек жывы, покуль зь ім душа размаўляе"
"Што чуе сэрца, тое без страху гавораць нашы вусны"
"Толькі чыстыя сэрцы бачаць сапраўдную прыгажосьць"
"У самыя розныя рэчы, заняткі і справы на гэтым свеце людзі ўкладаюць і думкі свае, і душу сваю і ў іх маюць сялібу сваёй любові"
"Жыві і цэльнасці шукай, Аб шыраце духоўнай дбай. І ў напружэнні паўнаты Свайго шырокага жыцця Без болю, ціха зойдзеш ты Ў краіну забыцця"
"Трэба журыцца душою на свежых магілах пуста пранёсшыхся дзён"
"Чалавек, які сапраўды любіць свайго бліжняга, мае ўважнае вока на яго патрэбы"
"Бачны свет надзвычай прыгожы і слаўны. Але прамінае, як сон, як кветка, засыхае. Вечнае і нябачнае – існуе праз вякі"
"Што зрабіў дабро, душа мая рада"
"Чалавечай душы няхораша мацаць рукамі. Далікатныя людзі самі ведаюць гэта, а недалікатным аб гэтым напамінаюць"
"Няма красы без спажытку, бо сама краса і ёсьць той спажытак для душы"
"Самае патаемнае для нас – гэта пакінуць народную душу ў любой песні"
"Добрыя ўчынкі і шчырая малітва, шчырая малітва і добрыя ўчынкі – вось непамыльныя спосабы і пэўнае аружжа чалавека ў барацьбе ягонай за шчасце сваё асабістае і за шчасце бліжняга яго"
"Здаровы сэнс вучыць, што ў шлюбе трэба старанна і рупна дбаць пра душэўную чысціню"
"Прыземныя справы, самалюбныя інтарэсы, забыццё аб патрэбах душы, аб цноце, аб малітве, аб святых сакрамантах не спрыяюць таму, каб чалавек трывалае што і сапраўды цэннае мог здабыць у жыцці сваім"
"Вечнае жыццё ёсць дастатковай платаю"
"Дык і ў тых, пра каго кажуць: душы іх з лёду – Растае лёд у танцы жыцця і свабоды"
"Праведнікі і пасля смерці застаюцца жывымі"
"Удзячнасць людзей абавязвае, бо яна іх робіць лепшымі, пакарнейшымі, будзіць прыязнь узаемную і стаецца крыніцай новых дабрадзействаў. І наадварот – няўдзячнасць, як ліхі віхор, засыпае пяском крыніцы людской дабраты"
"Не дзеля таго маем думаць мы аб смерці, каб сумаваць і вянуць, але каб жыццю прыспорыць красы і радасці, каб набрацца сілы і зацвісці. Да гэтага вядзе дарога дабра, дарога добрага, багабойнага жыцця, дарога добрых чынаў"
"Удзячнасць ёсць хрысціянскай добрасцяй. Няхай жа яна будзе пастаянным і неадлучным таварышам – анёлам душ нашых"
"Або не трэба дабрадзействаў прымаць і з іх карыстаць, або, калі іх хто прымае і імі карыстае, павінен разам з імі прымаць на сябе і абавязак удзячнасці"
"Дух Святы зімнае, акасцянелае, самалюбнае сэрца наша разагравае, паляпшае, робіць мілым сабе самому, людзям і Богу такжа"
"Святое Пісанне – жарало нашага духовага жыцця"
"Чалавек не павінен гардзіць вонкавымі формамі жыцця, але прадусім павінен старацца аб вартасці сваёй духовай, каб жыццё яго было поўнае зместу і сілы. Цнота, дабрата душы, якой не відаць, чалавека вывышае, а заразумеласць, пышнасць, пратэнзіяльнасць, беспадстаўнае жаданне славы і прызнання ў людзей, якія так кожнаму кідаюцца ў вочы, чалавека звычайна абясцэньваюць і паніжаюць, бо выказваюць усю яго духоўную парожнасць і бязвартаснасць"
"Як гаспадар згубленую авечку, як жанчына згубленую драхму – шукае заўсёды Бог чалавека і заўсёды асвячае і агравае яго сваёй любоўю, не перастаючы клікаць яго да сябе. Не будзьма ж глухімі на кліч ягоны!"
"Душа людская – поле, на якім Бог сее добрае сваё зярнё. Трэба нам старанна і вытрывала працаваць дзеля ўраджайнасці нівы – душы нашай, дзеля яе праўдзівай культуры, бо ж яна наша і ў дачаснасці, і ў вечнасці. Трэба нам старацца, каб гэтая душа-ніва наша была для нас раем, а не пустыняй нядолі"
"Між усіх цнотаў больш прыемная Богу тая, якая скіраваная на карысць душаў"
"Малітва – гэта родная мова душы нашай. Мовы гэтай забывацца мы не павінны ніколі. Малітва – гэта той узгорак, з якога лёгка можам бачыць свайго ворага, гэта той ручай “вады жывой”, што служыць здароўю душы і цела нашага"
"Вера душу нашу не толькі будзіць, але і асвячае, і дарыць яе супакоем і радасцяй унутранай"
"Маліцца па-хрысціянску – гэта значыць зысці аж на дно сваёй душы, сваёй сведамасці, успомніць і прызнаць сваю грэшнасць, перапрасіць Бога за свае віны, тады ўзнясціся да Божай ласкі і міласці, напоўніцца Божым святлом і сілай, каб, ізноў апынуўшыся ў віры жыцця, дарыць сваіх бліжніх цяплом сардэчнасці і ўслужнай міласці"
"Штучная рэстаўрацыя духоўнасці не зберажэ ад немачы і разбурэння"
